www.arakhor.fora.pl

Crail/eroden

*Podnosi się i leci* To w drogę !

Torik ;*

W drogę niechaj bóg nas blogoslawi!

Crail/eroden

*Lecąc przez noc* Ale nudy,powalczył bym a ty ?

Torik ;*

równiez widze diabla hmm <wymawia zaklecie "wsparcie niebios> Wsparcie niebios aniolki atak!

Kirtash

[Aaaa delete, nie przeczytałem 3 strony xP]

Torik ;*

-Owszem
Giń nikczemny diable!<święta prośba> Niechaj bóstwo mnie uslyszy i odpowie na swieto prosbe!

Hiroyuki

Niepewnie zasiadła na trawie. Przejechała delikatnie dłonią po soczysto zielonych źdźbłach, uniosła głowę i spojrzała na niebo, zamyślona.

Kirtash

Zaskoczony atakiem przeciwnika diabeł wyciągnął miecz, < Klątwa >

Zamroczony przeciwnik był teraz bezbronny, zbliżył się do przeciwnika by zadać ostateczny cios ale...

Hiroyuki

W oddali usłyszała odgłosy, które kojarzyć się mogły tylko z jednym - walka. Trzepot anielskich skrzydeł uświadomił jej, iż jej pobratymiec znajduje się w niebezpieczeństwie. Zerwała się na równe nogi i rzuciła w jego kierunku. Skryła się za najbliższym drzewem i uniosła dłonie ku niebu, szepcząc cichuteńko nieznane nikomu słowa. Mała, jaskrawo świecąca kuleczka wniknęła w ciało Torika, tym samym zdejmując z niego negatywne działanie klątwy rzuconej przez demona.

Torik ;*

To jeszcze nie koniec *anioł skupił się wypowiadając dziwne słowa* Niechaj anioł przyzwany prze zemnie zaatakuje każdego demona taka jest Moc przywolania!

Kirtash

Zaskoczony (Znowu) demon odskoczył od maga uderzając przy tym potężnym zaklęciem <Strach>

Torik ;*

Nie poddam się anioł zleciał niżej wiedząc że brak mu sił na używanie zaklęć

Kirtash

-Więc tak chcesz się bawić magu??
Skupiony na jednej magicznej formule przyzwał gigantycznego smoka <Przyzywanie>

Torik ;*

-To jest jest niemożliwe!Niechaj anioł prze zemnie przyzwany broni mnie aż do śmierci.Anioł szybko leci i szuka schronienia.

Hiroyuki

Zdezorientowana opuściła swą kryjówkę. Starała się zachowywać cicho, aby wróg nie mógł jej dostrzec. Widząc dramatyczny rozwój sytuacji, zbliżyła się do Torika, by móc go uleczyć. Gdy zielonkawa poświata wykonała swoje zadanie, ponownie odsunęła się, nie wiedząc co zrobić. Nigdy nie lubiła walk.